Friday, March 20, 2009

ഒരു അവധി കാല യാത്ര


മോഹങ്ങളുടെ തീരത്ത് സ്വപ്നം കണ്ടൊരു യാത്ര...എന്‍റെ യാത്രകളിലെ സുന്ദര വാക്കാണ് കന്യാകുമാരി ....അസ്തമയം കാണാതെ പോയതിന്‍റെ സുഖം ഉദയം കണ്ടത്തില്‍ ഉള്ള നൊമ്പരം...ഇനി യാത്രയുടെ ഓര്‍മ പുസ്തകത്തില്‍ ഓടിയെത്തുന്ന പേരിൽ ഒന്ന്  നിന്‍റെതയിരിക്കും...!

ഒരു ശനിയാഴ്ച അര്‍ദ്ധ രാത്രിയില്‍ മാനത്ത് കുറെ നക്ഷത്രങ്ങളും നിലാവ് പരത്തിയ ചന്ദ്രനും, കറുത്തിരുണ്ട കാര്‍മേഘങ്ങളും ആയി മഴ ചാറുന്ന  ഒരു രാത്രി അതായിരുന്നല്ലോ യാത്രയുടെ തുടക്കം... ആരാവും ഏറ്റവും വലിയ തിരുമണ്ടന്‍ അല്ലേല്‍ തിരുമണ്ടി എന്നത് കണ്ടു പിടിക്കാനായിരുന്നോ  ഈ യാത്ര എന്ന് പോലും തോന്നി......!


വണ്ടി ഓടിക്കാന്‍ കൊതി പിടിച്ചു രണ്ടാളുകള്‍ ...ഏത് യാത്രയിലും ഉറക്കം രസം കൊല്ലിയാണ് .... തിരുവനന്ദ പുരിയിലെ ഏഴ് മണിയുടെ പുലരിയില്‍ ആണ് ഞങ്ങൾ എത്തിയത് .....നഗരം പല്ലു തേച്ചിട്ട് പോലും ഇല്ല ....... ഉറക്ക ചടവോടെ ഉണരാന്‍ വെമ്പി...... ഉണര്‍ത്താന്‍ മടിച്ച സൂര്യനെ കാത്തിരിക്കുന്നു ..... കാറില്‍ ഒരു ഗതീം പര ഗതീം ഇല്ലാതെ നാലഞ്ച്‌ പേര്‍....തിരച്ചിലില്‍ അലച്ചില്‍ ഇല്ലാതെ   ബെഡ് റൂം കിട്ടി.....റൂം കണ്ടു പിടിക്കണ കാര്യത്തില്‍ എല്ലാവരും മിടുക്കന്മാര്‍ .....റൂം കണ്ടതും ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി എനിക്കവിടത്തെ കിടക്കയോട് പ്രണയം തോന്നി ....പ്രണയം ഒരു വികാരം ആണല്ലോ വികാരം ഒരു പ്രപന്ച്ച സത്യവും എത്ര ഒളിച്ചു വെച്ചാലും ഒളിച്ചിരിക്കില്ല എന്നതാണ് പ്രണയ നീതി .....ഒരൊറ്റ കിടത്തം അതിനോത്തുള്ള കൂര്‍ക്കം വലികള്‍  എന്റെ ആദ്യ കിടക്കനുരാഗം പൂവണിഞ്ഞു...!

ആദ്യം മൃഗ ശാല കാണാന്‍ ഇറങ്ങി..... ശോ...വല്ല്യ വല്ല്യ പാമ്പുകള്‍ , കുരങ്ങന്മാര്‍ , പുലികള്‍, സിംഹം ........വൃത്തികെട്ട ഒരു മുഖവും എനിക്ക് കാണാന്‍ ഒത്തില്ല എന്‍റെ കൂടെ ഉള്ളവര്‍ അല്ലാതെ......മോനേ ഓര്‍മ വന്നു അവനീ സാധുക്കളെ ആണല്ലോ കാണാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്‌ .....കേച്ചേരിയിലെ മനുഷ്യന്മാര്‍ അവര്‍ എന്നും കണി കാണുന്നതും , കണ്ടു ഉറങ്ങുന്നതും മയിലുകളെ മാത്രം ആയതു കൊണ്ടു എന്നെ കൊണ്ടു ഒരു മയില്‍ പീലി പോലും വാങ്ങിപ്പിച്ചില്ല...!


വേളി ആയിരുന്നു അടുത്ത വലം വെക്കല്‍ .....കടലും, അടുത്തായി കായലും, കായലിലെ കടത്തും...പൂക്കളും മരങ്ങളും നിറഞ്ഞു ഒരു പ്രത്യേക ചന്ദം ഉണ്ടായിരുന്നു വേളിക്ക്.. ആളില്ലാത്ത കടവത്തെ തോണിയില്‍ തനിച്ചായി,നടക്കാനിടവും കൂട്ടിനു ആരും ഇല്ലെന്ന അരിഞ്ഞത്  വേളിയിൽ നിന്നാണ് .....!


ഒരു നാല് മണിയുടെ വെയിലില്‍ ആണ് കോവളത്ത് എത്തിയത് ....ജന നിഭിടം ആയിരുന്നു കോവളം...ആദ്യമായിട്ട് കടല് കാണാന്‍ എത്തിയവരായിരുന്നു അധികവും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി .....വെള്ളം തൊടാന്‍ ഒരുത്തന് മടി...വെള്ളം വൃത്തികേടാക്കാന്‍ ഒരുത്തന് ധ്രിതി ....ഈ രണ്ടു പ്രതിഭാസങ്ങള്‍ക്ക് ഇടയില്‍ ഒരു ആഭാസം അയി ഞാനും എന്‍റെ കിനാക്കളും...കുളി ആയിരുന്നു പ്രധാന വിനോദം , കരയില്‍ തളിക എറിഞ്ഞു കളിച്ചു .....അവസാനം കാഴ്ചക്കാര്‍ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കളിച്ചിരുന്ന മനുഷ്യത്തികളുടെ കളി കണ്ടു കളിക്കാണ് കൂടാമെന്നായി ...!






No comments:

Post a Comment

ഓർമ്മയിലെ കാൽ പന്ത് കളിയഴകുകൾ

ഫുട്ബോൾ കളിയെ ഇഷ്ട പെടാൻ തുടങ്ങിയത്‌ എന്നായിരുന്നു...? ഓർമ്മയില്ലാ ...! അനാദി കാലം തൊട്ട്‌, ജീവിത പടവുകളിൽ ഓരോന്നിലും കാൽ പന്ത്‌ കളിയു...